Cd-recensie Blaudzun – Heavy flowers (V2 records)

Elke week recenseert muziekkenner Gert Jan Gjaltema een nieuwe cd die verkrijgbaar is op Vanderveens cd-afdeling. Deze week: Blaudzun – Heavy flowers (V2 records)

Het gaat goed met Johannes Sigmund alias Blaudzun. De Tears for fears-cover ‘Shout’ belandde op de Dwdd-recordings cd, een mooi interview in de Volkskrant, Noorderslag en live aanschuiven bij weer Matthijs van Nieuwkerk. Er ligt dan ook net een nieuw (3e) album in de winkel. Een album dat voller van sound en minder singer-songwriterachtig is.

Zijn wat getergde stem heeft de swagger en emotie van een groep als the Waterboys. Met het thema van verval kleurt deze plaat muzikaal mooi met o.a. ukelele, banjo, piano en cello. Dat levert beslist geen depri pop op, integendeel! Bevlogen met wat bombast is het met ‘Elephants’ en ‘Heavy flowers’ (met Ozark Henry-achtige productie). Magistrale songs; ‘We both now’ is een juweeltje, schitterende opbouw naar... ja… heerlijk dat dat nou onbenoemd blijft. In de avondspits zou Frits dit nummer tot de toppen van de hoogste berg schreeuwen om het te ondersteunen.‘Who took the wheel’, met prachtige accordeon en trompet, heeft een lekker stompend ritme.

Er valt veel te ontdekken op dit eigenzinnige album dat urgentie toont en speelt met de wetten van de traditionele song. Een jaar geleden had ik niet gedacht dat Blaudzun me zó kon boeien. Ik moest even wennen aan z’n markante stem, maar hij heeft me nu flink bij de lurven met dit werkelijk schitterende album. (GJG 9,5) 

(12 Songs, 40 minuten)